Van onze medewerker
SCHIJNDEL -In de middeleeuwen was de kruisboog een geducht wapen. Toen hij verdrongen werd door de musket, bleef hij wel in gebruik. Maar alleen bij verenigingen. Omdat de kruisboog uit de Middeleeuwen stamt, proberen wij bij onze vereniging de gebruiken uit die tijd zoveel mogelijk vast te houden. Onze sport staat dan ook bol van tradities." Dat zegt Harrie Weijts (47), secretaris van de Schijndelse kruisboogvereniging De Heidebloem.
De leden van De Heidebloem schieten met hun bogen op precies dezelfde manier als men in de Middeleeuwen deed. Dit houdt in dat de bogen van de Schijndelse schutters nog in de oorspronkelijke staat zijn en dat zij er geen hulpmiddelen op mogen gebruiken. Daarom kan de afstand waarop zij schieten niet groot zijn. Die bedraagt slechts tien meter.
De bogen maken de leden van de Heidebloem namelijk zelf. Vooral Tijn Hellings is dag en nacht bezig geweest het oude handwerk onder de knie te krijgen. Kost het Tijn geen moeite de houten ombouw even vakkundig te maken als de Middeleeuwse wapenmakers dat deden, met één zaak heeft hij echter wèl moeite. Dat is met het bemachtigen van een goede lat. 'De lat' is bij insiders de naam van het stalen spangedeelte. Elke keer als de boog gespannen wordt, komt daar een enorme kracht op. Ondanks dat men nu staal van uitmuntende kwaliteit kan maken, kunnen de huidige latten niet tippen aan die uit de Middeleeuwen. Weijts: "De moderne latten begeven het vaak al na een of twee jaar. Om die reden zien we de laatste jaren steeds meer schutters met een lat van kunststof. De praktijk moet uitwijzen hoe die zich houden. Ik ben er niet weg van; op mijn boog zit een lat die minstens driehonderd jaar oud is. Ik wil hem dan ook voor geen goud weg doen."
Wim Merks, voorzitter, en Maria Weijts (14), het jongste Lid van de Schijndeise kruisboogvereniging De Heidebloem. (Foto Clemens Le Blanc)
Kruisboogvereniging De Heidebloem is op een vreemde manier ontstaan. Voorzitter Wim Merks: "In het begin van deze eeuw stonden drie jongens van het gezin Van den Broek in het krijt bij hun broer Hannes. De laatste was kastelein. Volgens de overlevering konden de broers hun schuld af lossen door klanten naar Hannes' café te trekken. Een van de manieren waarop dat gebeurde, was door het oprichten van een kruis boogvereniging."
In de bijna 90 jaar van het bestaan kende De Heidebloem wat hoogtepunten. In de periode na de Tweede Wereldoorlog werden kampioenschappen van Nederland behaald In 1964 en 1973 door de senioren, en in 1971 en 1972 door de junioren. Hein van den Broek, een nazaat van een van de oprichters, werd drie keer achtereen schutterskoning van Brabant. Daarom mag hij nu voor het leven de eretitel 'Keizer van Brabant' dragen. Marinus Hellings werd twee keer achtereen 'Koning der Koningen' van Nederland. Volgens Weijts is dit in de geschiedenis van de Nederlandse handboogsport niet eerder voorgekomen
Als beoefenaars van een sport die bij het grote publiek nauwelijks enige bekendheid geniet, willen de leden van De Heidebloem hun sport uitdragen. Mensen die ook eens een keertje een pijltje willen schieten, kunnen te allen tijde in de doelen terecht. Van die uitnodiging maken heel wat verenigingen en zelfs scholen gebruik.
Onlangs kwamen leerlingen van een Bossche school voor gehandicapten in Schijndel schieten. Het heeft de leden van De Heidebloem massa's werk gekost. Ze moesten namelijk voor bijna elk kind speciale voorzieningen treffen. De kinderen genoten echter met volle teugen. "De dankbaarheid die ze na afloop toonden, was voor ons, nog mooier dan het behalen een kampioenschap", zeggen Merks en Weijts.